استقبال از پیکر مطهر شهدای گمنام
به سیل اشک می‌شوئیم راه کارون‌ها را هنوز از جبهه می‌آرند تابوت جوان‌ها را امان از این‌چنین سوزی که در داغ عزیزان است امان از این‌چنین داغی که می‌بُرّد امان‌ها را به دنبال جوان خوش قد و بالای خود بودیم غریبانه ولی بردیم با خود استخوان‌ها را اگر دریا نمی‌گنجد به کوزه، با چه اعجازی میان چـفیه پـیچـیدند جسم پهـلوان‌ها را؟ خبر دادند یوسف‌ها به کنعان باز می‌گردند نـدانـسـتـیـم بـا تـابـوت می‌آرنـد آن‌ها را به روی شانۀ لرزان مردم یک به یک رفتند خدا از شانۀ مردم نگیرد این تکان‌ها را |